زندگی شبانه، سلامت شما را تهدید می‌کند: افزایش خطر دیابت با شب‌زنده‌داری!
بیدار ماندن تا ساعات پایانی شب ممکن است بسیار مضر باشد و سبک زندگی شب‌زنده‌داری می‌تواند به‌طور قابل توجهی خطر ابتلا به دیابت را افزایش دهد. بر اساس گزارش مجله نو، یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که بیدار ماندن تا دیرهنگام می‌تواند سلامت فرد را به خطر بیندازد. این تحقیق احتمال می‌دهد که زندگی شبانه به شدت ریسک دیابت را بالا ببرد و آثار منفی دیگری نیز بر سلامتی داشته باشد.
این مطالعه توسط دانشمندان مرکز پزشکی دانشگاه لیدن هلند و با تمرکز بر روی ۵۰۰۰ فرد دارای اضافه‌وزن انجام شده است. این افراد در مطالعه‌ای به نام “اپیدمیولوژی چاقی در هلند” شرکت کرده بودند که هدف آن بررسی ارتباط بین چربی بدن و بیماری‌هاست.
هشدار به شب‌زنده‌داران: زندگی شبانه و خطر دیابت
میانگین سنی این افراد ۵۶ سال و شاخص توده بدنی (BMI) آن‌ها حدود ۳۰ بود که نشان‌دهنده اضافه‌وزن و چاقی است. از آن‌ها خواسته شد تا پرسش‌نامه‌ای درباره ساعات خواب و بیداری خود پر کنند. بر اساس این داده‌ها، محققان شاخص میانی خواب یا MPS آن‌ها را محاسبه کردند.
با استفاده از داده‌های MPS، افراد به سه گروه تقسیم شدند: گروه اول شامل افرادی با کرونوتیپ زودهنگام (با میانگین خواب ۲:۳۰ صبح)، گروه دوم با MPS متوسط (بین ۲:۳۰ تا ۴ صبح)، و گروه سوم که کرونوتیپ دیرهنگام داشتند و بعد از ساعت ۴ صبح می‌خوابیدند. پژوهشگران به مدت ۶.۶ سال این افراد را زیر نظر داشتند.
پس از درنظرگرفتن عوامل مختلفی مانند میزان چربی بدن، رژیم غذایی، سن، جنسیت، تحصیلات، سیگار کشیدن، کیفیت خواب و مصرف الکل، پژوهشگران دریافتند که افرادی با کرونوتیپ دیرهنگام ۴۶ درصد بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ هستند.
ارتباط شب‌زنده‌داری با چاقی و دیابت
همچنین، این گروه دارای شاخص توده بدنی بالاتر، دور کمر بزرگ‌تر (۱.۹ سانتی‌متر بیشتر)، چربی احشایی بیشتر (۷ سانتی‌متر) و چربی کبدی بالاتر (۱۴ درصد) بودند.
اگرچه این تحقیق ارتباط واضحی بین شب‌زنده‌داری و دیابت را نشان می‌دهد، دلیل دقیق آن هنوز مشخص نیست. یکی از فرضیه‌های مطرح این است که افراد شب‌زنده‌دار بیشتر غذا می‌خورند.
«جیرون فن در فلده»، محقق اصلی این پژوهش، بیان کرد: «افرادی که کرونوتیپ دیرهنگام دارند احتمالاً بیشتر تا دیروقت غذا می‌خورند. اگرچه ما این موضوع را مستقیماً اندازه‌گیری نکردیم، اما شواهد دیگری نشان می‌دهد که محدودکردن زمان غذا خوردن، مثل نخوردن غذا بعد از ساعت ۶ عصر، می‌تواند متابولیسم بدن را بهبود ببخشد. افرادی که نگران افزایش خطر دیابت نوع ۲ هستند، می‌توانند این روش را امتحان کنند یا حداقل از خوردن دیرهنگام خودداری کنند.»
تأثیر الگوهای خواب بر سلامتی
این تیم پژوهشی قصد دارد بررسی کند که آیا تغییر الگوهای خواب می‌تواند خطرات سلامتی ناشی از شب‌زنده‌داری را کاهش دهد یا خیر. به نظر می‌رسد تلاش برای زودتر خوابیدن می‌تواند به بهبود وضعیت سلامتی کمک کند. به‌ویژه اینکه مطالعات پیشین نشان داده‌اند که شب‌زنده‌داری با افزایش خطر دیابت، بیماری‌های قلبی و حتی مرگ زودرس مرتبط است.
یافته‌های این تحقیق قرار است در نشست سالانه انجمن مطالعات دیابت اروپا که به‌زودی در اسپانیا برگزار می‌شود، ارائه گردد.
نوشته های مشابه
