چرا ایران نسبت به مذاکره با آمریکا بی‌اعتماد است؟
در سال‌های اخیر، روابط ایران و آمریکا تحت تأثیر تحولات سیاسی و اقتصادی متعددی قرار گرفته است. یکی از مهم‌ترین مسائلی که موجب افزایش تنش‌ها و بی‌اعتمادی در روابط دو کشور شده، تهدیدهای نظامی از سوی آمریکا علیه ایران است. این تهدیدات نه تنها بر وضعیت امنیتی منطقه خاورمیانه تأثیر گذاشته، بلکه اعتماد ایران به نیت‌های آمریکا در مذاکرات و توافقات بین‌المللی را نیز کاهش داده است.
تهدیدهای نظامی آمریکا علیه ایران
آمریکا در چندین مرحله در سطح دیپلماتیک و نظامی تهدیدات خود را علیه ایران مطرح کرده است. این تهدیدها، که به ویژه در دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ شدت گرفت، منجر به افزایش تنش‌ها در منطقه شد. حملات نظامی و تحریم‌های شدید علیه ایران در کنار تهدید به استفاده از نیروی نظامی، باعث شد که ایران نسبت به اهداف واقعی آمریکا در مذاکرات هسته‌ای و دیگر مسائل بین‌المللی دچار تردید شود. این تهدیدات نه تنها به تنش‌های موجود افزوده، بلکه فضایی از بی‌اعتمادی گسترده‌تر ایجاد کرده است که هنوز تأثیرات آن در مذاکرات جاری مشهود است.
عدم تحقق کاهش تحریم‌ها
یکی دیگر از عواملی که بر بی‌اعتمادی ایران نسبت به آمریکا تأثیرگذار بوده، عدم تحقق وعده‌ها در خصوص کاهش تحریم‌ها است. در توافق هسته‌ای برجام، ایران امیدوار بود که در ازای پایبندی به مفاد توافق، تحریم‌های اقتصادی کاهش یابند. اما خروج یکجانبه آمریکا از برجام در سال 2018 و عدم اجرای تعهدات واشنگتن در خصوص لغو تحریم‌ها، باعث شد که ایران احساس کند آمریکا به تعهدات خود عمل نکرده و درواقع یکجانبه به تصمیمات خود عمل می‌کند.
خروج یکجانبه آمریکا از برجام
خروج یکجانبه آمریکا از توافق هسته‌ای در سال 2018 نقطه عطفی در روابط دو کشور بود. این اقدام نه تنها بر روند مذاکرات هسته‌ای تأثیر منفی گذاشت، بلکه اعتماد ایران به توانایی آمریکا برای پایبندی به توافقات بین‌المللی را به شدت کاهش داد. ایران بر این باور است که خروج آمریکا از برجام نمونه‌ای از بی‌وفایی و عدم صداقت این کشور در روابط بین‌المللی است. این مسئله به نوعی زمینه‌ساز بحران اعتماد میان دو طرف شده و برای ایران تبدیل به عاملی حیاتی در تصمیم‌گیری‌ها و مذاکرات آینده خواهد بود.
افزایش بی‌اعتمادی ایران نسبت به آمریکا
به طور کلی، مجموع عوامل ذکر شده باعث شده است که ایران نسبت به نیت‌ها و وعده‌های آمریکا در مذاکرات آتی احساس بی‌اعتمادی داشته باشد. این بی‌اعتمادی نه تنها بر روند مذاکرات هسته‌ای تأثیر می‌گذارد بلکه ممکن است بر تصمیمات سیاسی ایران در آینده نیز تأثیرگذار باشد. ایران اکنون می‌داند که نمی‌تواند به راحتی به توافقات بین‌المللی و به ویژه به وعده‌های آمریکا اعتماد کند. بنابراین، ایران در مذاکرات آتی با رویکردی محتاطانه و بر اساس منافع ملی خود عمل خواهد کرد.
چالش‌های پیش روی مذاکرات آتی
با توجه به تحولات اخیر و عدم تحقق وعده‌ها از سوی آمریکا، مذاکرات آتی بین ایران و آمریکا با چالش‌های زیادی مواجه خواهد بود. بی‌اعتمادی دو طرف و مشکلات موجود در زمینه‌های اقتصادی و سیاسی می‌تواند فرآیند مذاکره را پیچیده‌تر کند. این در حالی است که ایران به دنبال تضمین‌های معتبر و ملموس برای کاهش تحریم‌ها و تضمین اجرای کامل توافقات است. در این شرایط، مذاکرات نیازمند تلاش‌های جدی و درک متقابل است تا بتوان به نتیجه‌ای مثبت و پایدار دست یافت.
نتیجه‌گیری
در نهایت، روابط ایران و آمریکا با توجه به تهدیدات نظامی، عدم تحقق کاهش تحریم‌ها و خروج یکجانبه آمریکا از برجام وارد مرحله‌ای بحرانی شده است. بی‌اعتمادی ایران نسبت به آمریکا به یکی از اصلی‌ترین موانع در مذاکرات آتی تبدیل شده است و برای هر گونه توافق آینده، نیاز به تلاش‌های بیشتری برای بازسازی اعتماد و رسیدن به توافقاتی پایدار وجود دارد. این فرایند ممکن است زمان‌بر و پیچیده باشد، اما برای آینده روابط دو کشور و امنیت منطقه، دست‌یابی به یک راه حل معقول و دیپلماتیک ضروری به نظر می‌رسد.
