🌱 روایت مردی که پیش از شهادت، زندگی دوباره بخشید

❤️ روزی برای نفس‌هایی که دوباره زنده می‌شوند

تقویم را که ورق می‌زنیم، به روز اهدای عضو می‌رسیم؛ روزی که به یاد ایثارگران گمنامی است که با بخشیدن عضوی از بدن‌شان، جان دیگری را نجات داده‌اند. اما امروز می‌خواهیم قصه‌ی یکی از آن‌ها را بگوییم؛ مردی که نه فقط یک‌بار، بلکه دوبار زندگی بخشید: شهید عبدالرشید رشوندآوه.

🧬 آغاز داستان؛ یک تصمیم بزرگ در یک روز عادی

سال ۱۳۷۶ بود. شهید رشوندآوه در یک مجلس عروسی با خانواده‌ای روبه‌رو شد که یکی از اعضای آن‌ها، زنی جوان، درگیر بیماری سخت کلیه بود. او سال‌ها با دیالیز زندگی می‌کرد و خانواده‌اش منتظر یک کلیه برای نجاتش بودند.

در حالی که بسیاری فقط ابراز همدردی می‌کردند، عبدالرشید تصمیمی گرفت که شاید کمتر کسی جرأت آن را داشته باشد: اهدای کلیه‌اش به آن زن غریبه.

💉 پزشکان گفتند نه؛ اما او ایستاد

عبدالرشید با اصرار به پزشکان گفت که می‌خواهد «بهترین کلیه‌اش را اهدا کند»، اما پزشکان کلیه سمت راست او را برداشتند. این عمل با مشکلاتی روبرو شد و کلیه در ابتدا توسط بدن گیرنده پس زده شد. اما عبدالرشید، با ایمان و توکل، روی پشت‌بام رفت و نماز خواند و دعا کرد…

صبح روز بعد، اتفاقی افتاد که همه را شگفت‌زده کرد؛ کلیه دوباره شروع به کار کرد. این یعنی نه فقط عضو بدنش را بخشید، بلکه با عشق و دعا، امید را هم هدیه داد.

📞 پیگیر مثل یک فرشته

بعد از عمل هم عبدالرشید آن زن را رها نکرد. مثل یک فرشته ناظر، مرتب حالش را می‌پرسید، مراقب بود و مطمئن شد که هدیه‌اش به بار نشسته است.

🪖 از جبهه‌های جنگ تا حریم حرم

رشوندآوه فقط در اتاق عمل قهرمان نبود؛ او در دوران دفاع مقدس هم در جبهه‌ها حضور داشت. ایثار برای او فقط به جنگ محدود نمی‌شد؛ بلکه در بیمارستان، خانه، کوچه و خیابان هم به آن عمل می‌کرد.

وقتی جنگ سوریه آغاز شد و پای مدافعان حرم به میان آمد، عبدالرشید هم عازم شد. همسرش می‌گوید: «با رفتنش مخالفت نکردم؛ می‌دانستم که راهش ایثار است، چه در ایران، چه در سوریه.»

🕊️ شهادت در سوریه، زندگی در کالبد دیگری

شهید عبدالرشید رشوندآوه در آذر ۱۳۹۴ در سوریه به شهادت رسید. اما حقیقت این است که او پنج سال قبل‌تر از شهادتش هم زندگی بخشیده بود؛ با کلیه‌ای که به بدن یک زن امید دوباره داد.

او مردی بود که نشان داد زندگی پس از مرگ فقط یک باور دینی نیست؛ بلکه واقعیتی است که می‌تواند در کالبد دیگران ادامه یابد.

📉 نگاهی به آمار اهدای عضو در ایران

طبق آمار، روند اهدای عضو در ایران در حال رشد است، اما هنوز هم بسیاری از بیماران در انتظار پیوند هستند. این یعنی، قهرمان‌هایی مثل عبدالرشید هنوز هم می‌توانند الگو باشند.

💬 حرف دل؛ از دل یک خانواده نجات یافته

زن گیرنده کلیه بعدها گفته بود: «نمی‌دانستم چطور باید از چنین انسانی تشکر کنم؛ او نجاتم داد، بی‌آنکه ما را بشناسد.»

اینجاست که اهدای عضو تبدیل به زیباترین شکل ایثار می‌شود. عبدالرشید با بخشیدن کلیه‌اش، نه تنها یک زندگی را نجات داد، بلکه عشق و انسانیت را هم زنده کرد.

📿 ایثار فقط مال میدان جنگ نیست

شهید رشوندآوه به ما آموخت که ایثار محدود به جبهه و میدان نبرد نیست. گاهی کمک به یک بیمار، اهدای خون، بخشیدن عضو یا حتی یک لبخند هم می‌تواند نشانی از ایثار باشد.

او پیش از آنکه جانش را در راه خدا تقدیم کند، بخشی از وجودش را بخشید؛ و این یعنی: او دوبار شهید شد؛ یک بار با کلیه‌اش، و یک بار با خونش.

❓سؤالات متداول درباره اهدای عضو

🧠 آیا می‌توان در زمان حیات هم عضو اهدا کرد؟

بله، اهدای کلیه، مغز استخوان و بخشی از کبد در زمان حیات ممکن است.

📜 برای اهدای عضو بعد از مرگ مغزی، چه باید کرد؟

با ثبت‌نام در سایت اهدای عضو (ehda.center)، کارت اهدای عضو دریافت می‌کنید و در صورت مرگ مغزی، امکان نجات جان چند نفر را خواهید داشت.

⏳ چقدر زمان برای گرفتن کارت اهدای عضو لازم است؟

تنها چند دقیقه. کافی‌ست وارد سایت شوید و فرم ساده‌ای را پر کنید.

🔚 سخن آخر؛ قهرمانان خاموش کنار ما هستند

امروز اگر در کرج یا هر جای دیگر، کسی نفس می‌کشد که عضوی از عبدالرشید رشوندآوه را در بدن دارد، این یعنی شهدا هرگز نمی‌میرند؛ آن‌ها در نفس‌های دیگران، در زندگی‌های نجات‌یافته و در خاطره‌ها زنده‌اند.

پس بیایید از این شهید بیاموزیم:
اهدای عضو یعنی بخشیدن یک فرصت تازه به زندگی دیگران.
و اگر نمی‌توانیم جانمان را بدهیم، شاید بتوانیم عضوی را هدیه کنیم.

نکات مهم در بررسی درخواست‌های تغییر کاربری اراضی

تسهیلات جدید ۱۰۰ میلیارد تومانی

سانحه رانندگی در جاده مرزی قصرشیرین