بازی به سبک رولت روسی
به گزارش مجله خبری نو به نقل از روزنامه هم میهن، رضا رئیسی در یادداشتی با عنوان «بازی به سبک رولت روسی» به بررسی روابط ایران و روسیه پرداخته است.
در ابتدای قرن هفدهم، روسیه تزاری مهمترین همسایه ایران بود. پتر اول با هدف دستیابی به آبهای آزاد و خارج کردن روسیه از انزوا، به ایران حمله کرد و بخشهایی از خاک آن را به تصرف درآورد. او با این اقدام، جایگاه روسیه را به عنوان یک قدرت بزرگ اروپایی تثبیت کرد و اهمیت استراتژیک ایران را برای روسها آشکار ساخت.
از آن زمان تاکنون، چه در دوره تزاری، چه در دوران شوروی و چه در دوره کنونی، روسها همواره نگاه ویژهای به ایران داشتهاند. موقعیت ژئوپلیتیکی ایران در هارتلند انرژی جهان و نقش آن در کریدورهای ارتباطی شمال-جنوب و شرق-غرب، برای روسها بسیار مهم بوده است. ایران در جنگ جهانی دوم نیز نقش مهمی ایفا کرد و به پیروزی متفقین کمک کرد.
رئیسی معتقد است که روسها در دو دهه اخیر و با روی کار آمدن پوتین، دوباره به سراغ ایران آمدهاند. آنها میدانند که ایران کارت بازی موثری است که نمیتوان از آن چشم پوشید. از یک سو، بیثباتی در ایران برای روسها مطلوب نیست. از سوی دیگر، ایران تنها کشور خاورمیانه است که شریک استراتژیک آمریکا نیست و میتواند در معادلات ژئوپلیتیکی منطقه توازن ایجاد کند. با این حال، قدرت گرفتن ایران و بهبود روابط آن با غرب و کشورهای عربی میتواند منافع روسیه را تهدید کند.
به گفته نویسنده، روسها در دو دهه اخیر بازی رولت روسی را در مواجهه با ایران در پیش گرفتهاند. آنها نه به طور مستقیم به ایران حمله میکنند و نه اجازه میدهند که ایران بدون تهدید و فشار مسیر خود را طی کند.
روسیه در ساخت نیروگاه اتمی بوشهر خلف وعده کرده و در تحویل ادوات نظامی نیز تعلل ورزیده است. در پرونده هستهای، از حق وتوی خود استفاده نکرده و در مذاکرات برجام نیز کارشکنی کرده است. در سوریه نیز از بشار اسد حمایت کافی نکرده و به اسرائیل در حمله به مستشاران ایرانی چراغ سبز نشان داده است.
با این حال، روسیه در ماجرای اسنپبک از ایران حمایت کرده و در شورای امنیت از ایران دفاع کرده است. همچنین، با پیوستن ایران به پیمان بریکس و شانگهای موافقت کرده است. این اقدامات نشان میدهد که روسها سیاست دوگانهای در قبال ایران دارند. آنها نه میخواهند ایران را از دست بدهند و نه میخواهند با قدرت گرفتن ایران، نقش خود را از دست بدهند.
رئیسی، اظهارات اخیر لاوروف درباره ظریف و برجام را نیز در همین راستا ارزیابی میکند. او معتقد است که لاوروف برای مخدوش کردن چهره ظریف و پنهان کردن نقش روسیه در برجام، ادعاهایی بیاساس را مطرح کرده است.
در پایان این یادداشت آمده است: شاید که نپرسیم این رسم دوستی و رفاقت و اتحاد استراتژیک نیست.
منبع: روزنامه هم میهن







