اعتماد دیجیتالی رکن اصلی زیست‌بوم‌های هوشمند
به گزارش وبسایت مجله خبری نو، نهمین همایش ملی پیشرفت‌های معماری سازمانی ایران در دانشگاه شهید بهشتی آغاز به کار کرد. در این همایش، پنل تخصصی «زیست بوم‌های دیجیتال دولت» برگزار شد. مازیار مباشری در این پنل با تأکید بر لزوم تحول در نگاه حاکم بر معماری دولت دیجیتال گفت: تحول زیست بوم‌های دیجیتال کشور در آینده، بر مبنای تبادل اسناد خواهد بود نه صرفاً داده‌های خام.
مباشری با اشاره به اقدامات انجام‌شده در یک دهه گذشته در حوزه دولت الکترونیکی و توسعه زیرساخت‌های مرتبط گفت: در ۱۰ سال اخیر، مجموعه دولت سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی در ایجاد زیرساخت‌های ارتباطی، داده‌ای و خدماتی انجام داده است. امروز، پرسش کلیدی این است که سرنوشت این زیرساخت‌ها در چارچوب جدید دولت اکوسیستمی چه خواهد بود و چگونه می‌توان از این ظرفیت‌ها به شکلی کارآمد در زیست بوم دیجیتال آینده بهره برد.
مباشری ادامه داد: در همین راستا، برگزار کنندگان این نشست وظیفه یافته‌اند تا ابعاد مختلف فنی و اجرایی این تحول را بررسی کند و چارچوبی برای گذار از مدل سنتی دولت الکترونیکی به دولت اکوسیستمی ارائه دهد.
معاون سازمان فناوری اطلاعات با اشاره به نقش انتخاب متدولوژی‌های مرتبط با مدل‌سازی فرآیندها و تعاملات میان‌دستگاهی اظهار کرد: در رویکرد پنجره واحد، هدف اصلی، استانداردسازی و الکترونیکی‌سازی فرایندهای مشترک میان دستگاه‌هاست. اما در نگاه اکوسیستمی، ما با شبکه‌ای از بازیگران مواجهیم که دولت یکی از آن‌هاست و روابط متقابل میان بخش‌های دولتی، خصوصی و عمومی باید بر مبنای مدل‌های همکاری و تبادل داده بازطراحی شود.
او افزود: تفاوت بنیادین در اینجاست که در مدل پنجره واحد، دولت نقش هدایت‌کننده و تنظیم‌گر مرکزی دارد، اما در اکوسیستم دیجیتال، دولت خود به عنوان یک بازیگر فعال در زنجیره ارزش فعالیت می‌کند. این تغییر نقش، نیازمند بازنگری در ساختارهای فنی، حقوقی و حتی فرهنگی دولت دیجیتال است.
مباشری در ادامه به چارچوب ملی معماری سازمانی کشور (مصوب سال ۱۳۹۶) اشاره کرد و گفت: اکنون باید بررسی کنیم چگونه می‌توان مدل‌های اکوسیستمی جدید را به این چارچوب متصل کرد. ممکن است بتوان هر یک از اکوسیستم‌های خدماتی را به عنوان یک مدل مرجع بخشی در این چارچوب لحاظ کرد تا تجربیات موفق حاصل از آن، مبنای توسعه ملی قرار گیرد.
وی از متخصصان حوزه معماری سازمانی درخواست کرد تا در جلسات آتی، پیشنهادهای خود را درباره نحوه تلفیق مدل‌های اکوسیستمی با چارچوب ملی معماری ارائه کنند و افزود: اگر این هم‌افزایی اتفاق بیفتد، ما می‌توانیم از تجارب جهانی مانند پلتفرم‌های باز و متدولوژی‌های نظیر TOGAF و ArchiMate در کنار چارچوب بومی کشور بهره بگیریم.
مباشری در بخش دیگری از سخنان خود، به نقش مرکز ملی تبادل اطلاعات (NIX) پرداخت و تأکید کرد: تحول زیست بوم‌های دیجیتال کشور در آینده، بر مبنای تبادل اسناد خواهد بود نه صرفاً داده‌های خام.
وی توضیح داد: در آینده نزدیک، زیست بوم‌های دیجیتال مبتنی بر انتقال داده نخواهند بود، بلکه بر مبنای تبادل اسناد الکترونیکی فعالیت خواهند کرد. مفاهیمی نظیر e-Contract و e-Permit جایگزین تبادل داده‌ها می‌شوند و این یعنی ما با سطحی جدید از تعامل دیجیتالی مواجه هستیم.
مباشری افزود: در این شرایط، مراکز تبادل سنتی یا همان ESPها، چه در سطح ملی و چه در سطح دستگاهی، به تدریج با تغییر نقش مواجه خواهند بود. البته در مرحله گذار، همچنان می‌توان از زیرساخت‌های فعلی برای انتقال داده استفاده کرد، اما در آینده تمرکز از «انتقال داده» به سمت «مدیریت و اعتبارسنجی اسناد دیجیتالی» حرکت خواهد کرد.
اعتماد دیجیتالی، رکن اصلی زیست بوم‌های هوشمند
مباشری با تأکید بر اهمیت اعتماد
