قنات قصبه؛ دانشنامه‌ای زنده از فن‌آوری کهن ایران زمین است
به گزارش وبسایت مجله خبری نو، قنات قصبه گناباد که در دل کویر خشک خراسان حفر شده، نمادی از نبوغ اجداد ما در مدیریت پایدار منابع آب است و به عنوان تنها اثر آبی ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو، محور توجه طرح‌های کلان توسعه زیرساختی قرار گرفته است.
مدیر پایگاه میراث جهانی قنات قصبه گناباد، این قنات را یکی از مهم‌ترین و کهن‌ترین قنات‌های ایران نام‌برده و گفت که این قنات، نشان‌دهنده مهارت‌های فنی و مهندسی آب‌انبار در گذشته است و همچنین یک جاذبه گردشگری باارزش نیز شناخته شده است.
حمیدرضا محمودی قوژدی، مدیر پایگاه میراث جهانی قنات قصبه گناباد، در گفت‌وگو با ایسنا به اجرای برنامه‌های توسعه‌ای پایگاه میراث جهانی قنات قصبه گناباد اشاره کرد و گفت که اقداماتی برای ارتقای زیرساخت‌های گردشگری و حفظ کاربری‌های کشاورزی و باغی در حال انجام است.
وی تأکید کرد که کوی شرقی به دلیل موقعیت ویژه در مسیر قنات و ظرفیت‌های بالای گردشگری، در اولویت اجرای برنامه‌های توسعه گردشگری قرار گرفته است. محمودی قوژدی از مالکین پلاک‌های واقع در مسیر گردشگری قنات قصبه خواست تا پیشنهادهای خود را در حوزه سرمایه‌گذاری فعالیت‌های گردشگری، اقامتی، پذیرایی و تفریحی به‌صورت کتبی به دفتر پایگاه میراث جهانی قنات قصبه ارائه دهند.
مدیر پایگاه میراث جهانی قنات قصبه گناباد، تأکید کرد که تمامی طرح‌ها باید بر اساس استانداردها و ضوابط بین‌المللی گردشگری و در چارچوب قوانین اداره میراث فرهنگی، جهاد کشاورزی و شهرداری گناباد اجرا شوند. هدف اصلی این است که توسعه‌ای هماهنگ با اصول حفاظت از میراث جهانی انجام شود تا ضمن حفظ ارزش‌های تاریخی و فرهنگی، زمینه برای رونق پایدار گردشگری در این منطقه فراهم شود.
وی افزود که قنات قصبه با تاریخچه‌ای غنی، به‌عنوان نمادی از تمدن کهن ایرانی، نه تنها برای ساکنان محلی بلکه برای گردشگران داخلی و خارجی جذابیت دارد. این قنات، به عنوان یک اثر ثبت‌شده در فهرست میراث جهانی یونسکو، می‌تواند به رونق اقتصادی و ایجاد اشتغال در منطقه کمک کند.
محمودی قوژدی، تأکید کرد که با اجرای این طرح‌ها، قنات قصبه می‌تواند به‌عنوان یک محور کلیدی در توسعه گردشگری شهرستان گناباد عمل کند و به افزایش آگاهی‌های فرهنگی و تاریخی گردشگران کمک کند.
وی با بیان اینکه قنات قصبه تنها یک سازه نیست؛ دانشنامه‌ای زنده از فن‌آوری کهن ایران زمین است، اظهار کرد که این قنات که پیشینه آن به دوران پیش از ساسانیان و حتی اساطیر کهن باز می‌گردد، با عمق مادر چاهی نزدیک به ۳۰۰ متر، یکی از عمیق‌ترین و فنی‌ترین نمونه‌های کاریز در جهان محسوب می‌شود.
مدیر پایگاه میراث جهانی قنات قصبه گناباد، اظهار کرد که این سازه شامل دو رشته اصلی «قصبه» و «افرا» است که با مهارت حیرت‌آوری از لایه‌های زمین آب را استخراج کرده و بیش از ۱۰۰۰ هکتار از زمین‌های کشاورزی منطقه را سیراب کرده است.
وی تأکید کرد که حریم قنات جهانی قصبه ۳۰۹ کیلومتر مربع وسعت دارد که معادل ۵ درصد از مجموع وسعت شهرستان گناباد است. محمودی قوژدی بر لزوم حفاظت از این میراث تأکید کرد و افزود که باید از ساخت و ساز در حریم قنات جلوگیری شود.
مدیر پایگاه میراث جهانی قنات قصبه، در نهایت تأکید کرد که حفاظت از قنات قصبه تنها به معنای نگهداری از یک سازه تاریخی نیست، بلکه به معنای حفظ هویت فرهنگی و اجتماعی یک جامعه و فراهم آوردن بستر برای توسعه پایدار در آینده است.
منبع: خبرگزاری ایسنا
