هشدار جدی درباره تاثیرات مخرب آلودگی هوا بر مغز کودکان
به گزارش مجله خبری نو به نقل از تسنیم، نتایج یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض آلاینده‌های هوا مانند ذرات معلق (PM۲.۵) و اکسیدهای نیتروژن (NOx) در دوران بارداری و کودکی، با تغییراتی در ساختار ماده سفید مغز مرتبط است. برخی از این تأثیرات تا دوره نوجوانی نیز پایدار می‌مانند.
این یافته‌ها که حاصل تحقیقات «مؤسسه بهداشت جهانی بارسلونا» (ISGlobal) است، بر اهمیت مقابله با آلودگی هوا به‌عنوان یک تهدید جدی برای سلامت، به‌ویژه برای زنان باردار و کودکان، تأکید دارد.
آلودگی هوا و رشد مغز
شواهد علمی نشان می‌دهد که آلودگی هوا بر رشد عصبی کودکان تأثیرات منفی دارد. در حالی که مطالعات گذشته از روش‌های تصویربرداری برای بررسی اثر آلاینده‌ها بر ماده سفید مغز استفاده کرده‌اند، آن پژوهش‌ها تنها به یک مقطع زمانی خاص محدود بودند و روند رشد کودکان را دنبال نمی‌کردند.
دکتر مونیکا گاکسنس، نویسنده ارشد این مطالعه، بیان می‌کند که دنبال کردن کودکان در طول دوران رشد و انجام دو ارزیابی تصویربرداری از هر کودک، دیدگاه جدیدی درباره تداوم، کاهش یا تشدید اثرات آلودگی هوا بر ماده سفید مغز ارائه می‌دهد.
مواجهه کودکان با انواع آلاینده‌ها
در این پژوهش، بیش از ۴ هزار کودک از زمان تولد در شهر روتردام هلند تحت نظر قرار گرفتند. تیم تحقیقاتی با توجه به محل زندگی خانواده‌ها، میزان قرارگیری کودکان در معرض ۱۴ نوع آلاینده هوا را در دوران بارداری و کودکی تخمین زد. داده‌های مربوط به دو اسکن مغزی از ۱,۳۱۴ کودک (یک اسکن در ۱۰ سالگی و دیگری در ۱۴ سالگی) برای ارزیابی تغییرات ساختاری ماده سفید مغز تحلیل شد.
تغییرات در رشد ماده سفید مغز
نتایج نشان داد که مواجهه با آلاینده‌هایی نظیر ذرات معلق (PM2.5) و اکسیدهای نیتروژن (NOx) با تفاوت‌هایی در رشد ماده سفید مغز همراه است. به‌طور مشخص، قرار گرفتن بیشتر در معرض PM2.5 در دوران بارداری و همچنین PM2.5، PM10 و NOx در دوران کودکی، به کاهش سطح «ناهمسان‌گردی جزئی» (FA) منجر شده است.
این تأثیرات تا دوران نوجوانی ادامه داشته و نشان‌دهنده اثرات بلندمدت آلودگی هوا بر رشد مغز است. هر افزایش در میزان مواجهه با آلودگی هوا، معادل بیش از پنج ماه تأخیر در رشد «ناهمسان‌گردی جزئی» بود.
آیا ذرات کوچک به مغز می‌رسند؟
میشل کوسترز، نویسنده اصلی این مطالعه، معتقد است که کاهش «ناهمسان‌گردی جزئی» احتمالاً به دلیل تغییر در «میلین» (لایه محافظ اعصاب) رخ می‌دهد. با این حال، مکانیسم دقیق تأثیر آلودگی هوا بر میلین هنوز مشخص نیست، اما ممکن است به ورود ذرات کوچک به مغز یا واکنش‌های التهابی ناشی از ورود آلاینده‌ها به ریه‌ها مرتبط باشد.
نیاز به دستورالعمل‌های سختگیرانه‌تر برای آلودگی هوا
محققان دریافتند که این اثرات در سطوحی از آلودگی PM2.5 و PM10 رخ می‌دهد که بالاتر از حد مجاز توصیه‌شده توسط سازمان جهانی بهداشت (WHO) است، اما همچنان در محدوده مجاز اتحادیه اروپا قرار دارد. آن‌ها تأکید کردند که این مطالعه، ضرورت تدوین دستورالعمل‌های سختگیرانه‌تر برای مقابله با آلودگی هوا در اروپا را تأیید می‌کند.
منبع: تسنیم
